توپ را بگیر و برگردان عقب!
«استانداردترین» بازیکن برانکو، عادت همیشگیاش را در دربی ۸۶ نیز در معرض نمایش قرار داد. او به محض تصاحب توپ، یکی از بازیکنان فاز دفاعی را برای پاس دادن انتخاب میکرد. سبک فوتبال ربیعخواه برای تیمی که قصد دارد هجومی و رو به جلو بازی کند، کشنده بهنظر میرسد. او ریتم حرکت هجومی تیم را میگیرد و با پاسهای رو به عقب همیشگی، پرسپولیس را عقب میبرد. در تیمی که این روزها هافبک خلاقی مثل محسن مسلمان را برای طراحی حملات در اختیار ندارد، هافبکهای دفاعی باید در بازیسازی مشارکت کنند اما هافبک شماره ۱۸، هر بار با یک پاس رو به عقب نبض پرسپولیس را از حرکت میاندازد. حدود ۷۰درصد پاسهای این بازیکن در داربی، رو به عقب بودند. او تعداد زیادی پاس سالم در این مسابقه داشت اما تا زمانی که خبری از پاسهای ریسکی و رو به جلو در بازی او نباشد، آمار پاسهای سالم این بازیکن نیز اهمیت چندانی ندارد. محسن فقط ۳ پاس اشتباه در شهرآورد را داشت اما جهت پاسهای او بیشتر از آنکه به طرف دروازه حریف باشد، به سمت دروازه تیم خودی است.
در جستجوی انصاری
محسن ربیعخواه بیشترین پاس را در داربی به کدام بازیکن داده است؟ یک هافبک، یک مهاجم یا یک مدافع؟ آمار نشان میدهد «محمد انصاری» گزینه محبوب او برای پاس دادن بوده است. محسن ربیعخواه ۱۰ بار بعد از تصاحب توپ در شهرآورد، مدافع چپ تیم برانکو را بهعنوان مقصد پاس انتخاب کرده است. نفر دوم در فهرست پاسکاریهای ربیعخواه نیز یک مدافع است. او در طول داربی، ۶ بار توپ را به شجاع خلیلزاده پاس داده است. ۶ پاس نیز به وحید امیری داده که یک بازیکن آزاد و دونده بهشمار میرود و ۴ بار نیز سیدجلال حسینی را صاحب توپ کرده است. در فوتبال مدرن، هافبکهای دفاعی وظیفه دارند بعد از دریافت توپ، برای تیمشان موقعیت نیز بسازند اما ربیعخواه در هیچ شرایطی چنین کاری انجام نمیدهد. او در داربی حتی به علیرضا بیرانوند پاس داده اما علی علیپور هیچ پاسی از محسن دریافت نکرده و فرشاد احمدزاده نیز فقط یک پاس از ربیع خواه گرفته است.
سیزدهمین بازیکن برانکو
۱۲ بازیکن پرسپولیس در لیگبرترهفدهم به لحاظ آمار، عملکرد بهتری از محسن ربیعخواه داشتهاند. برخلاف آنچه برانکو در گفتوگو با رسانهها مطرح میکند، آمار نه به نفع این هافبک، بلکه علیه او شهادت میدهند. محسن با میانگین ۶۶،۶ لمس توپ در هر بازی، فقط ۰،۲ شوت داشته است. شاید باورنکردنی به نظر برسد اما این بازیکن حتی یک شوت درون چارچوب نیز نزده است. او بهصورت میانگین ۰،۱ پاس کلیدی در هر بازی داشته و حتی یک دریبل موفق را در زمین بهنمایش نگذاشته است. این بازیکن در هر بازی بهصورت میانگین فقط ۰،۶ نبرد هوایی موفق داشته است. تنها آمار موفق او، ۸۹ درصد پاس سالم است. پاسهایی که معمولا به مدافعان تقدیم شدهاند.
سندروم کمال
شاید ربیعخواه در حد و اندازههای تیم صدرنشین لیگ نباشد اما مشکل بزرگ دیگر برانکو ایوانکوویچ، تنزل کمال کامیابینیا و فاصله گرفتن این بازیکن از شرایط ایدهآل است. مرد اول نیمکت سرخها تصمیم داشت در نیمه اول داربی، جنگ میانه میدان را بهسود خود تمام کند اما با نمایش ناامیدکننده هافبکهای میانی، این فرصت را از دست داد. کمال و ربیعخواه هر کدام تنها یک توپگیری در این مسابقه داشتهاند اما فرشید باقری و امید ابراهیمی هر کدام توانستهاند ۳بار از حریف توپگیری کنند. آمار دفع توپ هافبکهای دفاعی سرخپوشان تقریبا مشابه مردانمیانی استقلال بوده است. ربیع، کمال و فرشید باقری ۳دفع توپ و امید ابراهیمی یک دفع توپ داشتهاند. افت آشکار کیفیت کامیابینیا اما در دوئلهای هوایی مشخص شد. این بازیکن زمین را در شرایطی ترک کرد که حتی یک دوئل هوایی موفق نداشت اما ابراهیمی و باقری ۳دوئل هوایی موفقیتآمیز را پشتسر گذاشتند. همه انتقادها در مورد ترکیب پرسپولیس، ربیعخواه را نشانه میگیرند اما کامیابینیا نیز شباهتی به دوران اوجش ندارد و به سهم خودش، تیم را دچار دردسر کرده است.